Hartslag

Sprankelend Ontroerend en Bevrijdend

Na een jarenlange, giftige relatie bevrijdt Esther zich van haar kwelgeest. In haar nieuwe, landelijke woonstek mijmert ze over oude geliefden. Haar pijnlijke, maar vaak ook komische herinneringen tonen de misère van een te volgzame vrouw, die als meisje niet gezien werd door haar getormenteerde, Pools/joodse moeder. Eenmaal op vrije voeten herschikt Esther met de nodige zelfspot haar bestaan. De ontmoeting met een oud-klasgenoot zorgt voor een vermakelijke wending. De reis die ze uiteindelijk naar Polen maakt om een Oekraïense vluchtelinge te helpen, zal haar ook dichter bij haar eigen hartslag brengen in deze vitale vertelling over vallen en weer opstaan.

Hartslag borduurt voort op Guensbergs jubelend ontvangen debuut Foto Jozef.

hartslag

Fragment

Volle maan

Niets is liever dan een kus van twee mensen op leeftijd. Waar de botten stram staan, neemt de tederheid toe. En de traagheid. En de verwondering. Dat je een boom bent die zich hartje winter in lenteblad hult. Dat de zure appel zoet smaakt. Dat er cadeautjes van boven zijn, terwijl je geloofde in een God met lege handen. Dat vroeger een zee van verrassingen herbergt. Dat de imperfectie van je oude lijf oplost in de perfectie van saamhorigheid. Dat liefde geneest, tijd uitwist, bitterheid ombuigt tot begrip. Dat het overweldigend is: zielsverbondenheid. Dat de onwrikbare, pijnlijke feiten van verlies zich hullen in een troostend rouwkleed zodat je verder kunt… Door kunt gaan met leven. Dat de ongewisse toekomst straalt: klaar en helder als een volle maan.